سلام.
راستش میدونین به چی رسیدم؟ به اینکه مگه ماها آقدر عمر مفید داریم ؟ فوقش ۷۰ سال! منم که تا آند سال دیگه ۶۰ ساله میشم، پس بشینم برای ده سال ، برنامه ریزی درست وحسابی کنم وببینم چطوری کارهای عقب افتاده زندکیمو نظم بدم وبه انجام برسونم کارهایی مثل نوشتن کتاب آموزش منشی صحنه وکتاب بازیگری فنی وساختن فیلم مستندی که سالهاست تحقیقش رو کردم ونحوه تدریس های خصوصیم و.و.و.فکر کردم این روزهای قرنطینه بهترین فرصته که فکر کنم وبرنامه بریزماما.اما
تو این روزها هر چی میخوام فکر کنم ببینم چیکار کنم نمیشه!
تا میام فکر کنم، یادم میاد باید نهار درست کنم مشغول میشم میگم حالا فکر کنم، میبینم وای دیر شد باید برم نونوایی.میرم نونوایی تا میخوام فکر کنم نونهامو میده دستم حالا باید بیام جابجا کنم .میگم ولش کن عصر که کار عید میکنم فکر میکنم.عصر دارم دیوارهارو میشورم وشروع میکنم به فکر کردن که چه کنم تا ده سال دیگه چه برنامه ای بریزم یادم میاد هنوز نه عیدی دادن نه حقوق رو واینکه باید چقدر از داروها رو زیادتر بگیرم که برای ماه بعد هم بمونه بعد یادم میاد داروخانه ها بعد عید تعطیلن بعد یادم میاد که گفتن تا بیستم فروردین مباید از خونه بریم بیرون .خلاصه میبینم شب شد ودیوار هم تمیز شد ومن دارم دست وبالم رو میشورم برم بخوابم ، میبینم امروز هم نشد بشینم فکر کنم ببینم برای آینده چه باید بکنم!!!!!
واقعافکرکردن چقدر سخته!!!»
تا حالا نفهمیده بودم چقدر سخته!!!
درباره این سایت