M.zarpour .آ25 آذر
97
اکسدوس» ساخته بهمن کیارستمی، با ساختارمصاحبه محور» ش،یکی از فیلمهای خوب جشنواره بود.
فیلمی ساده و صمیمی با نگاهی به ظاهرجدی اما در اصل، طنزی که ازکنار هم قرارگرفتن سوژه های مورد نظرپدیدمیاید.
گفتار، تیپ ظاهری افراد، ومطالب مهم مورد نظرتک تک آنها، تقابل دنیای واقعی ودنیای رویایی اشان،در نهایت فیلمی را به تصویر میکشدکه برای مخاطب خالی از جذابیت نیست.
هوشمندی کارگردان در این است که علی رغم دیدن ماجراهای بسیار متنوع ، خود، درگیر هیچ‌یک نمیشود.او عملا از پشت شیشه مسئول کمپ» که در اصل کنایه به وطن» دارد،به وقایع مهاجران نگاه میکند.چند موردی هم که دوربین به محوطه سالن میرود،همراه مسئول پشت شیشه» است.واین یعنی عدم تداخل دنیای کسی که در وطن خود» سکنی دارد, نفر اول است وظاهرابه همین دلیل، همیشه حق با اوست، با کسانی که از وطن خوددورندو نفردوم» به حساب میایند.
طنز در این نوع کار، که قبلاً هم گفتم مصاحبه محور» است،از تقابل گفته های هر یک از سوژه هاست که پدید میاید.و بوجود آوردن چنین تقابل هدفمند» یکی از تبحرهای کیارستمی بزرگ» بود.وبهمن کیارستمی چه بخواهد چه نخواهد، فیلمی ساخته که رایحه ای از هوشمندی پدر» را باخودبه دوش میکشد، فیلم مارا شدیداً به یاد فیلم مشق شب » می اندازد.اولین دلیلش هم نحوه اجرای مشابه کار است.( که البته آن فیلم از پختگی وعمق خاصی بهره میبرد که زبان کیارستمی بزرگ بود) .آنچه بنظر می‌رسد رسیدن کارگردان به نوعی زبان ساده و صمیمی و دیدگاه خاص است که حاصل کلیه تجربیات زندگی وکار اوست. با هوشمندی تمام فیلمی ساخته که از چنگ سانسور می‌گریزد ومیتواند هر جای ایران و جهان به نمایش درآید.بنظر، کیارستمی کوچک، فیلم را به سادگی زده تا بتواند حرفهای پیچیده تری بزندحرفهایی از نوع فرهنگ .دانش.خانوادهفساداعتیاددروغو.ظلم!
درباره این سایت